Odkrywaniem cech osobowości zajmowano się już ponad cztery i pół tysiąca lat temu. Pierwsze obserwacje osobowości człowieka i związanych z tym cech charakteru prowadzili magowie w starożytnej Mezopotamii. Pozwalały one nie tylko na poznanie osobowości, ale także na wyznaczenie drogi twórczych zmian i wyzwolenie pozytywnych cech charakteru, które bardzo często pozostawały ukryte. Pierwsze testy osobowości oparte były na powiązanym ze sobą systemie dziewięciu typów, wpisanych w symbol zrywającego się do lotu łabędzia. W Europie odkrywanie cech osobowości i ich wpływ na przyszłość sięga czasów starożytnej Grecji i związane jest z odkryciami wielkich matematyków, z Pitagorasem na czele, którzy odwiedziwszy Babilon poznali tajemnicę ciągłej odnowy człowieka.
System badania osobowości zakłada, że każdy człowiek należy do jednego z typów przez całe swoje życie, choć istnieją drogi pozwalające na twórcze przekształcenie swego typu osobowości, poprzez rozwinięcie cech pozytywnych oraz neutralizację cech, które mogą mieć negatywny wpływ na życie człowieka.
Każdy człowiek kryje w sobie możliwość wszystkich typów, ale najsilniej związany jest z własnym. Przedstawiony system analizy osobowości człowieka zakłada istnienie dziewięciu podstawowych typów osobowości, podzielonych na trzy triady: